WHITE HOUSE DOWN

WHITE HOUSE DOWN / วินาทียึดโลก

ผู้จัดจำหน่าย : SONY PICTURES

สตูดิโอผู้สร้าง : MYTHOLOGY ENTERTAINMENT

ผู้กำกับ : โรแลนด์ เอมเมอริช (INDEPENDENCE DAY, 2012)

ประเภทของหนัง : ACTION | COMEDY | DRAMA

“บทความนี้อาจเปิดเผยเรื่องราวของหนังที่อาจทำให้คนที่ยังไม่ดูหนัง

อาจเสียอรรถรสในการดูหนังได้ และการเขียนนี้เป็นความเห็นส่วนตัวล้วนๆ”

มุมมอง

“ทำเนียบขาวถล่ม! หนังแอ็คชั่นที่หาความจริงจังไม่ได้แต่มันสนุกเหลือเกิน”

หากมอง WHITE HOUSE DOWN ในมุมมองการวิจารณ์แบบวิเคราะห์เชิงสังคมหรืออะไรก็ตามหนังเรื่องนี้ค่อนข้างชัวร์เลยว่าหนังเรื่องนี้คงไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดกันเลยอย่างแน่นอนแต่ถ้ามอง WHITE HOUSE DOWN ในมุมมองความเป็นหนังที่มีความบันเทิงไม่ต้องเอาหลักการความจริงจังอะไรหนังเรื่องนี้สอบผ่านและสอบได้เกรดสูงเลยทีเดียวสำหรับหนังใหม่ของ โรแลนด์ เอมเมอริช ผู้กำกับจอมทำลายล้างที่ไม่รู้แกติดใจหรือไปเกลียดอะไรทำเนียบขาวมากนักเพราะนับตั้งแต่ INDEPENDENCE DAY แกก็ทำลายทำเนียบขาวมาบ่อยๆ แต่คงไม่สะใจแกๆ ก็เลยทำลายแบบจริงๆ จังๆ มันก็คราวนี้กับ WHITE HOUSE DOWN ที่แค่ชื่อหนังก็ไม่ต้องบอกแล้วว่างานนี้ทำเนียบขาว "เละ!"

WHITE HOUSE DOWN เป็นหนังที่ไม่มีอะไรเลยนอกเหนือไปจากฉากแอ็คชั่นที่ใส่มาเยอะและมุขตลกของตัวละคร! แถมด้านการเล่าเรื่องและการดำเนินเรื่องก็เร็วมากๆ แถมก็หนักไปทางมั่วแบบจับแพะชนแกะด้วยซ้ำ! แถมตัวละครในหนังหลายตัวโดยเฉพาะคุณท่านประธานาธิบดีก็เออออห่อหมกกันไปกับตัวละคร จอห์น เคล แบบมั่วๆ อีก! รวมถึงพวกตัวร้ายแรงจูงใจก็เบาบางซะเหลือเกิน? แถมถ้าจะไปถามหาตรรกะการกระทำของตัวละครในหนังเรื่องนี้อย่าหวังเลยว่าจะได้คำตอบแบบสวยหรูเพราะดูแล้วคำตอบคงไม่มี!? ถึงมีก็งงๆ แน่นอน หนังพยายามที่จะสร้างความสัมพันธ์ของตัวละครโดยเฉพาะพ่อ-ลูกตระกูลเคล และพยายามเล่าเรื่องครอบครัว แต่ดูแล้วหนังทำไม่สำเร็จ

แถมประเด็นหลักๆ เรื่องพ่อกับลูกทำที่ไม่ค่อยจะลงรอยเล่าถ้าจะดีในช่วงต้นของหนังแต่จนแล้วจนรอดสรุปแล้วก็เบาบางไร้น้ำหนักอีก สรุปประเด็นนี้ก็คือการใส่มาให้ตัวละครมันมีแรงจูงใจลุยกับตัวร้ายเท่านั้นล่ะน่ะ แต่จุดที่รับได้กับเรื่องนี้คงเป็นที่ตัวละคร จอห์น เคล ที่รับบทโดย แชนนิ่ง เททั่ม และ ประธานาธิบดี เจมส์ ซอว์เยอร์ ที่รับบทโดย เจมี่ ฟ็อกซ์ ที่เคมีของสองตัวละครเข้าขากันมาก คนหนึ่งเก่งพอตัวไม่ได้เก่งมาก แต่ก็เจ็บเป็น กับอีกคนนี่ไม่เป็นอะไรเลยแต่ก็เป็นที่พึ่งและมันสมองได้ ทำให้นึกถึง จอห์น แม็คเคลน กับ ซูส ใน DIE HARD: WITH A VENGEANCE เมื่อปี 1995 ได้เลย จะเหมือนเกือบหมดล่ะถ้าไม่ติดตรงที่ว่า หนังเรื่องนี้มันมั่ว!

แต่ถึงจะแย่อย่างไรแต่หากมองที่ด้านความบันเทิงที่หนังมีก็ทำให้คนดูสนุกไปกับมันได้โดยไม่ต้องไปแคร์ด้านเนื้อหาหรือสาระอะไรมากนักเพราะนี่เป็นหนังที่หากไปเทียบกับงานทำลายโลกก่อนหน้าของผู้กำกับคนนี้ในด้านเรื่องราวขอบอกว่าสู้ไม่ได้ ทั้งความจริงจังของเนื้อหาหรือจุดยืนของตัวละคร แต่ถึงจะหาความจริงจังไม่ค่อยได้อย่างน้อยนี่ก็เป็นงานที่จัดเต็มมอบความบันเทิงใส่คนดูอีกหนึ่งเรื่องตามสไตล์ของ โรแลนด์ เอมเมอริช ได้ดีทั้งด้านมุขตลกและก็ฉากแอ็คชั่นอย่างที่บอกไป เพราะการมีฉากแอ็คชั่นที่สนุกและก็ใหญ่โตแต่มีการใส่มุขตลกที่ปล่อยออกมาได้ถูกจังหวะมันก็เป็นข้อดีข้อใหญ่ๆ ของหนังเพราะจะเป็นอย่างไรล่ะถ้าเน้นฉากแอ็คชั่นอย่างเดียวเพียวๆ!

ชอบตรงที่หนังมีสเกลฉากแอ็คชั่นที่ใหญ่แต่ตัวละครก็สามารถสร้างเสียงหัวเราะได้จากทั้งฝั่งพระเอกหรือทางฝั่งตัวร้ายแถมสร้างมุขแต่ละที่ก็สร้างความฮาได้ตลอดหรือกำลังแอ็คชั่นทำเนียบขาวจะพังมิพังอยู่แล้วหนังก็ยังปล่อยมุขตลกลงมาได้ ขอบอกว่าชอบมาก แถมที่ชอบมากขึ้นไปอีกเลยคือหนังสามารถไล่จิกกัดนั้นจิกกัดนี้ไปได้เรื่อยๆ ทั้งประวัติศาสตร์ 222 ปีของทำเนียบขาวอาทิ "อุโมงค์ใต้ดินที่ จอห์น เอฟ เคนเนดี้ พา มาริลีน มอนโร มาหลบ" ที่หลายคนบอกว่ามีจริงแต่ทางฝั่งทำเนียบขาวบอกเป็นข่าวเมาท์กันไปแต่จนแล้วจนรอดหนังก็บอกว่ามี แต่ก็ไม่รู้จริงหรือไม่เพราะมันเป็นแค่หนัง แถม โรแลนด์ เอมเมอริช ยังไปตอกย้ำถึงเรื่องที่ชอบทำลายทำเนียบขาว "ตึกหลังนี้ที่โดนระเบิดใน ID4!" ฮ่าๆ

ถ้าเทียบกันระหว่าง OLYMPUS HAS FALLEN กับ WHITE HOUSE DOWN ณ จุดๆ นี้ต้องขอบอกว่าชอบเรื่องหลังมากกว่าอยู่พอสมควร เพราะไม่ชอบความสมบูรณ์แบบของตัวเอกใน OHF ที่มันเก่งเกินมนุษย์เกินไป แถมหนังจะมุ่งเน้นความจริงจังเกินไปขายแอ็คชั่นเกินไปแต่ผลที่ได้ไม่เวิร์คเอาซะเลย แต่กลับชอบ WHD มากกว่าเพราะแม้มันจะหาความจริงจังไม่ได้ ขายมุขตลกกับแอ็คชั่น แต่อย่างน้อยเราก็พอลุ้นไปกับตัวพระเอกได้ เพราะอย่างน้อยการได้เห็นตัวละครวิ่งหนีเอาชีวิตรอดแถมทำอะไรไม่ค่อยเป็นมันก็ดีกว่าหนังที่พระเอกเดินตรงเข้าทำเนียบขาวแบบไร้รอยขีดข่วนแถมเก่งมันซะทุกอย่างตั้งแต่บู๊ไปยันแฮ็คคอมพิวเตอร์ล่ะน่ะ นี่ยังไม่นับรวมเรื่องตัวร้ายใน OHF ที่ไม่รู้ว่ามันจะโคตรเก่งไปไหนอีกน่ะ

แต่ตรงนี้ระหว่าง OLYMPUS HAS FALLEN กับ WHITE HOUSE DOWN ก็ที่ความชอบใครชอบมันล่ะน่ะ, แชนนิ่ง เททั่ม มาในการแสดงรูปแบบเดียวกันกับหนัง G.I. JOE ทั้งสองตอน คือการแสดงอะไรนั้นไม่ต้องดีขอแอ็คชั่นก็พอ ส่วน เจมี่ ฟ็อกซ์ หลังจากปลดโซ่ไปใน DJANGO UNCHAINED ได้เห็น ฟ็อกซ์ มาเป็นประธานาธิบดีแล้วปล่อยเสียงฮาก็รู้สึกสนุกดีเหมือนกัน แต่เหนืออื่นใดเคมีระหว่าง เททั่ม และ ฟ็อกซ์ เข้ากันจริงๆ อันนี้ไม่ได้บอกให้เชื่อน่ะต้องไปลองเอง...