THE ARTIST

THE ARTIST / บรรเลงฝัน บันดาลรัก

(25/02/2012) - 100 BATH

ผู้จัดจำหน่าย : THE WEINSTEIN COMPANY

สตูดิโอผู้สร้าง : LA PETITE REINE, STUDIOS 37

ผู้กำกับ : มิเชล ฮาซานาวิเซียส (OSS 117)

ประเภทของหนัง : ROMANCE | COMEDY | DRAMA

“บทความนี้อาจเปิดเผยเรื่องราวของหนังที่อาจทำให้คนที่ยังไม่ดูหนัง

อาจเสียอัธรสในการดูหนังได้ และการเขียนนี้เป็นความเห็นส่วนตัวล้วนๆ”

มุมมอง

“THE ARTIST ไม่ต้องพูดแต่สื่อสารและรับรู้ได้ หนังเงียบที่ " " กับคนดู

THE ARTIST หนังเงียบขาวดำจากประเทศฝรั่งเศษที่เคยสร้างความกระหึ่มที่เทศกาลหนังเมืองคานส์มาแล้ว พอมาได้รางวัล ภาพยนตร์ยอดเยี่ยมสาขาตลก และรางวัลนักแสดงชายยอดเยี่ยมสาขาตลก ที่งานรางวัลลูกโลกทองคำแล้ว ก็กลายเป็นหนังที่ถูกกล่าวขวัญมากขึ้น และที่มากระหึ่มจริงก็คือ การที่ได้มีชื่อในการเข้าชิงรางวัล ออสการ์ มากถึง 10 สาขารางวัล อาทิ ภาพยนตร์ยอดเยี่ยม, นักแสดงนำชายยอดเยี่ยม, ผู้กำกับยอดเยี่ยม แต่ว่าแม้จะได้ชิงน้อยกว่า HUGO ก็ตาม แต่ THE ARTIST ก็กลายเป็นหนังขาวดำและเป็นหนังเงียบที่ข้ามมาสร้างปรากฏการณ์ที่ HOLLYWOOD ขึ้นมาแล้ว

THE ARTIST เป็นเรื่องราวของ จอร์จ วาเลนติน (ฌอง ดูจาร์แดง) นักแสดงหนังเงียบ ที่โด่งดังที่สุดแห่งยุค แต่เมื่อกาลเวลาเปลี่ยนไป ยุคหนังเงียบได้จบสิ้นไป เพราะการมาของหนังเสียง เขาได้กลายเป็น ดาราหนุ่มที่ไม่เหลืออะไรในชีวิต การอย่าร้าง การสิ้นเนื้อประดาตัว แต่ว่าเขาก็ยังไม่ถูกลืมเพราะเขา ยังมีคนที่ยังคอยแอบๆ ดูแลอยู่อย่าง เป๊ปปี้ มิลเลอร์ (เบเรนีซ เบโจ) ดาราหญิงชื่อดังแห่งยุค...

THE ARTIST จริงๆก็คือ หนังที่บอกเล่าและแสดงความยิ่งใหญ่ของภาพยนตร์ เหมือนอย่าง HUGO แต่ THE ARTIST นั้นจะเป็นการเคารพต่อเหล่านักแสดงและหนังเงียบขาว-ดำของยุคสมัยนั้นมากกว่า และ เมื่อผู้กำกับอย่าง มิเชล ฮาซานาวิเซียส สามารถเล่าตัวหนังออกมาได้อย่างยอดเยี่ยม THE ARTIST ก็คือหนังทรงคุณค่าเรื่องนึงในยุคที่วงการได้เปลี่ยนแปลงและพัฒนาไปมากแล้ว แต่ THE ARTIST เลือกที่จะฉีกและกล้าที่จะนำเสนอแบบเป็นหนังเงียบขาว-ดำ

จอร์จ วาเลนติน ก็คือนักแสดงหนังเงียบที่เมื่อยุคสมัยเปลี่ยนไป เขาไม่สามารถรับต่อสิ่งที่เปลี่ยนไปของวงการได้ เขาเลือกที่จะยอมรับแต่ความเป็นหนังเงียบเท่านั้น และถ้าเอาจริงๆ ก็เหมือนกับการบอกให้คนรุ่นนี้ได้รู้จักกับบรรดา ดาราในยุคนั้นมากกว่าเพราะดาราที่เมื่อยุคสมัยเปลียนไปพวกเขาถ้าปรับตัวไม่ได้เขาจะกลายเป็นดาราที่ถูกลืมไปในทันที และทำให้ชื่อของพวกเขากลายเป็นแค่ตำนานตามกาลเวลาไป และ มิเชล ฮาซานาวิเซียส ก็คงไม่ต้องการให้พวกเขาถูกลืมไป เพราะ จอร์จ วาเลนติน ก็คือตัวตนของพวกเขาเหล่านั้นอันแท้จริง

ฌอง ดูจาร์แดง ก็แสดงออกมาได้อย่างยอดเยี่ยม ท่าทางสีหน้าแววตาและท่าทางที่ดูสง่าของเขา แม้ว่าจะไม่ต้องใช้คำพูด เขาสามารถเขาถึงท่าทางการแสดงหนังเงียบออกมาได้แย่างลื่นไหล และ เบเรนีซ เบโจ ก็เข้าถึงความเป็นนักแสดงหนังเงียบได้อย่างดีเหมือนกับ ฌอง ทั้งคู่ต่างมีเคมีในการแสดงที่ลงตัวที่อาจเรียกว่า ความทรงพลังในการแสดงหนังของพวกเขา ความมหัศจรรย์ของพวกเขาที่ดูเหมือนว่าพวกเขาคือนักแสดงของยุคนั้นที่มาแสดงหนังของยุคนี้ซะเองจริงๆ ความสุดยอดของพวกเขาเอง

แต่อีกสิ่งที่สำคัญมากที่สุดในเรื่องก็คือ เจ้าอั๊กกี้ สุนัขพันธุ์แจ็ค รัสเซลล์ เทอร์เรีย สุนัขคู่ใจของจอร์จ วาเลนตินในเรื่อง เจ้าอั๊กกี้เล่นได้น่ารักน่าชัง สมแล้วที่คว้ารางวัลที่เกี่ยวกับนักแสดงสัตว์มาหลายสำนักแล้ว เอาชนะสัตว์เด่นๆ ในหลายเรื่องมาได้ เหนือกว่าหมาน้อยในเรื่อง Beginners และเจ้าแม็กซีมิเลียนในเรื่อง HUGO

มิเชล ฮาซานาวิเซียส เลือกที่จะถ่ายทอด THE ARTIST ออกมาเป็นหนังเงียบตั้งแต่ต้นอยู่แล้ว ดังนั้น มิเชล ก็ต้องทำการบ้านเรื่องนี้มาเป็นอย่างดี และ มิเชล ก็สามารถที่จะถ่ายทอดหนังเงียบออกมาให้หนังดูสนุก และ มีอารมณ์ร่วมกับหนังไปได้ ทั้งการเลือกที่จะใช้สีหน้าท่าทางในการนำเสนอ คำพูดที่สำคัญในเรื่องก็เลือกที่จะเอาขึ้นมาเป็นภาพคัทซีนแทน หรือ ดนตรีประกอบวงออร์เคสตร้า ของ "ลูโดวิช บูซ" (ถ้าสะกดผิดขอโทษด้วย ภาษาฝรั่งเศษเป็นภาษาที่การสะกดประหลาดและยากที่สุดแล้ว) มาใช้ในการประกอบภาพยนตร์ ซึ่งฟังแล้วดูเศร้าและสนุกอยู่หลายๆ เพลงเลย การที่เลือกเพลงมาใช้ในฉากแต่ละฉาก เพลงสกอร์แต่ละเพลงก็เข้ากับฉากเหล่านั้นและก็ผสมกลมกลื่นได้อย่างลงตัว

(ผมเป็นพวกเล่นดนตรีไม่เป็นแต่ชอบฟังดนตรีประกอบเพลงมาก ไม่รู้เป็นอะไร)

THE ARTIST ทำให้คนดูสนุกไปกับหนังและรักในตัวจอร์จ วาเลนตินได้อย่างไม่รู้ตัว เพราะว่า THE ARTIST เป็นหนังที่คุณได้ชมแล้วรับรองคุณรักหนังเรื่องนี้อย่างแน่นอน”

สรุปก่อนการประกาศผลออสการ์ (ซึ่งแน่นอนแล้วว่า ผมจะไม่ได้ดูการประกาศผลรางวัลนี้แบบสดๆแน่นอน เพราะมีธุระ) THE ARTIST เหนือกว่า HUGO แค่รางวัลนักแสดงนำชายเท่านั้น (แน่ละ HUGO ไม่มีนักแสดงนำชายเข้าชิงนี่) แต่ว่า ฌอง ดูจาร์แดง จะต้องไปวัดกันกับ จอร์จ คลูนี่ย์ ซึ่ง ฌอง ดูจาร์แดง น่าจะคว้ารางวัลไปครองได้อย่างแน่นอน แต่รางวัลที่สำคัญต่อมาอย่าง ภาพยนตร์ยอดเยี่ยม และ ผู้กำกับยอดเยี่ยม ผมเชื่อว่า HUGO น่าจะได้รางวัลไปครองทั้งคู่ แต่แม้ว่า THE ARTIST อาจไม่ได้รางวัลใหญ่อย่าง 2 รางวัลข้างต้น แต่ THE ARTIST ก็คว้าใจคนดูไปแล้ว

(ความเห็นส่วนตัวนะครับ ต้องลุ้นประกาศรางวัลอีกที)

สรุป

“ถ้าหาก HUGO เป็น "จดหมายขอบคุณวงการ" THE ARTIST ก็เป็น "จดหมายรักสู่วงการฮอลลีวู้ด" หนังเงียบที่ไม่ได้พูด แต่สื่อสารกับคนดูได้ แม้ว่าจะไม่ได้พูด เพราะ THE ARTIST

"เป็นหนังเงียบที่ใช้ใจพูด" กับคนดู”