THE HATEFUL EIGHT

THE HATEFUL EIGHT / 8 พิโรธ โกรธแล้วฆ่า

จัดจำหน่าย : THE WEINSTEIN COMPANY

สตูดิโอผู้สร้าง : THE WEINSTEIN COMPANY

ผู้กำกับ : เควนติน ทาแรนติโน่ (INGLORIOUS BASTERDS, DJANGO UNCHAINED)

ประเภทของหนัง : COMEDY | DRAMA | MYSTERY

“บทความนี้อาจเปิดเผยเรื่องราวของหนังที่อาจทำให้คนที่ยังไม่ดูหนัง

อาจเสียอรรถรสในการดูหนังได้ และการเขียนนี้เป็นความเห็นส่วนตัวล้วนๆ”

มุมมอง

“THE HATEFUL EIGHT” ผลงานชิ้นใหม่ซึ่งเป็นผลงานลำดับที่ 8 ของผู้กำกับบ้าดีเดือดอย่าง เควนติน ทาแรนติโน่ ที่เรื่องนี้หนนี้จะว่าด้วยเรื่องของ กลุ่มคนกลุ่มหนึ่งนำโดย นักล่าฆ่าหัวอย่าง จอห์น รูธ (เคิร์ต รัสเซลล์) และนักโทษหญิงอย่าง เดซี่ โดเมอร์กู (เจนนิเฟอร์ เจสัน ลีห์) รวมถึงนักล่าฆ่าหัวอีกคนอย่าง นายพล วอร์เรน มาร์ควิส (แซมมวล แอล. แจ็คสัน) ทั้งหมดต่างมุ่งหน้า เร้ดร็อค ตามเป้าหมายแต่ละคน แต่ทั้งหมดต้องมาติดแหงกหนีพายุหิมะที่ร้านตัดเสื้อมินดี้กับกลุ่มคนแปลกหน้าอีกกลุ่มหนึ่ง ซึ่งแต่ละคนก็มีจุดประสงค์ที่มาที่นี่แตกต่างกันไป...

เป็นเรื่องที่น่าเสียดายครับที่ประเทศไทยนั้นไม่มีโรงหนัง (ปกติที่ไม่ใช่ IMAX) ที่สามารถฉายฟิลม์แบบ 70 มม. ได้ ทำให้บ้านเราก็เลยอดดูเวอร์ชั่นฟิลม์ 70 มม. กับ เวอร์ชั่นโร้ดโชว์ไปโดยปริยาย (หนังจะยาว 175 นาที กับ 187 นาที ตามลำดับ) ทำให้ที่ไทยเลยได้ชมกันในเวอร์ชั่นดิจิตอลที่มีความยาว 167 นาทีแทน อันที่จริงเรื่องนี้ไม่ได้มีผลกับตัวหนังและเนื้อหาของเลยแม้แต่นิดเดียว แค่เป็นเรื่องน่าเสียดายที่ไม่ได้ชมเวอร์ชั่นฟิลม์ 70 มม. เท่านั้นเองครับ

จะว่าไปแล้ว THE HATEFUL EIGHT จะบอกนี่คล้ายกับ RESERVOIR DOGS ผลงานเมื่อ 20 กว่าปีที่แล้วของ เควนติน ก็ว่าได้ แค่เปลี่ยนเรื่องราวจากยุคปัจจุบันมาเป็นใน ยุคตะวันตก หลังสงคราม ซีวิล วอร์ แทนอะไรแบบนั้น ซึ่งถ้าถามว่าเป็นหนังที่ดีมั้ยอันนี้ก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน แต่ถ้าถามว่าสนุกหรือเปล่า? สนุกมั้ย ก็พอตอบได้ว่า ก็สนุกนั่นแหละ สนุกแบบเลือดสาดๆ โหดๆ ตามสไตล์ เควนติน แต่เสียอย่างเดียวคือมาสนุกมากๆ เอาช่วงแชปเตอร์ท้ายๆ (หนังจะแบ่งเป็นแชปเตอร์ตอนๆ อารมณ์เหมือนหนังสือครับ แต่ละแชปเตอร์ก็ยาว 20-30 นาที ซึ่ง THE HATEFUL EIGHT มันมาสนุกเอาก็ช่วงแชปเตอร์ที่ 4 กับ 6 ที่ปมต่างเริ่มเคลียร์ เริ่มปลิดชีวิตตัวละครแบบไม่ให้คนดูได้ทันตั้งตัว แต่กว่าจะมาถึงแชปเตอร์นี้ได้ ก็อาจจะมีเบื่อไปไม่มากก็น้อยแน่นอน)

ส่วนหนึ่งก็เพราะว่าหนังมันยาวมากๆ แถมบทพูดในหนังก็ยาวตามสไตล์ เควนติน ไปด้วย ไอ้บทพูดบทสนทนายาวนี่คงไม่มีปัญหาถ้าหนังเอาคนดูอยู่แต่บทพูดใน THE HATEFUL EIGHT มันออกแนวเวินเว้อ พูดน้ำท่วมทุ่งไปหน่อย ไม่เหมือน INGLORIOUS BASTERDS หรือ DJANGO UNCHAINED อะไรพวกนั้น ที่พูดมากเหมือนกันแต่เรากลับเอนจอยไปกับมันจนไม่รู้สึกว่าหนังมันพูดมากอะไรแบบนั้นเลย ... ไม่เหมือนเรื่องนี้ที่ดูไปเรื่อยๆ กลับมีความรู้สึกว่าจะคุณจะพูดมากไปทำไมว่ะ!? คือตรงนี้ถ้าหนังยาวแบบพอดีๆ สัก สองชั่วโมง อะไรแบบนี้ตัดให้สั้นๆ ลงกว่านี้ น่าจะแฮปปี้กับตัวหนังมากกว่านี้แน่นอน

สรุป THE HATEFUL EIGHT อาจไม่ใช่งานที่เจ๋งที่สุดของ เควนติน แต่ถ้าตามงาน เควนติน คงต้องห้ามพลาด, เรื่องนี้ต้องบอกว่า เจนนิเฟอร์ เจสัน ลีห์ และ แซมมวล แอล. แจ็คสัน เป็นสองนักแสดงที่เล่นได้โดดเด่นที่สุดในเรื่องนี้ครับ โดยเฉพาะ เจสัน ลีห์ นี่โดดเด่นมาตั้งแต่แชปเตอร์แรกยันแชปเตอร์สุดท้ายจริงๆ ไม่แปลกใจที่ได้ชิง สมทบหญิงลูกโลกทองคำปีนี้ (และน่าจะได้ชิงออสการ์สมทบหญิงต่อไปด้วย), เรื่องนี้ เควนติน ใช้บริการสกอร์ดนตรีของ เอ็นนิโอ้ มอร์ริโคเน่ ซึ่งสกอร์ของ มอร์ริโคเน่ ก็ช่างโดดเด่นตั้งแต่ฉากเปิดเรื่องเลย คือ มอร์ริโคเน่ ทำสกอร์ได้เข้ากับตัวหนังมากๆ ครับ...